อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวยังน่าเป็นห่วงอย่างมาก เพราะยังเผชิญภาวะควาอย่างหนักจากโควิดระลอกแล้วระลอกเล่า ตอนนี้ทุกประเทศทยอยเปิดประเทศกันหมดแล้ว เพราะสู้กับเจ้าโควิดไม่ไหว แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมาเรียกได้ว่าธุรกิจท่องเที่ยวนั้นได้ตายทั้งเป็น
ไทยเป็นหนึ่งในประเทศที่เศรษฐกิจพึ่งพาการท่องเที่ยวสูงที่สุดประเทศหนึ่งในโลก
ปี 2019 ไทยมีรายได้จากการท่องเที่ยวเกือบ 2 ล้านล้านบาท (คิดเป็น 1 ใน 5 ของเศรษฐกิจประเทศ)
คนกว่า 7 ล้านคน ทำงานในภาคการท่องเที่ยว (คิดเป็น 10% ของประชากร)
และข่าวร้ายสำหรับภาคการท่องเที่ยวก็คือ ทางรัฐฯ ออกมาประกาศเองว่าภาคการท่องเที่ยวจะไม่ฟื้นตัวจนกว่าจะถึงปี 2569
ถ้ามองภาพรวมแม้มาตรการรัฐบาลจะช่วยกระตุ้นการท่องเที่ยวให้ดีขึ้นก็จริง แต่บางมาตรการกลับยังช่วยได้
ไม่เต็มที่เท่าไหร่ อย่าลืมว่าการเปิดประเทศก็เหมือนกับคนป่วยหนักที่เพิ่งฟื้นจากโคม่า ไม่มีทางที่ฟื้นปุ๊บจะลุกขึ้นวิ่งได้เลย อย่างน้อยก็ต้องมีเวลาให้ผู้ประกอบการรายใหญ่ รายกลาง รายย่อยได้ฟื้นฟูกิจการเพื่อกลับมาฟื้นตัวขึ้นเร็วๆ ซึ่งก็คือมาตรการช่วยกระตุ้นเยียวยาให้ถึงทุกกลุ่มในอุตสาหกรรมท่องเที่ยว จะเป็นการช่วยบรรเทาค่าใช้จ่าย, ลดดอกเบี้ย, ยืดระยะเวลา, ให้เงินกู้ฟื้นฟูกิจการระยะสั้น-ยาว หรือจะร่วมทุน เป็นตัวกลางประสาน หรืออะไรก็ได้ให้เร็วและช่วยมากขึ้นอีกไหนๆ ลุงก็บอกว่าลงเรือลำเดียวกันอยู่แล้วนี่ ทุกคน ทุกธุรกิจ ทุกระดับจะได้อยู่รอด
ได้แต่เอาใจช่วยให้รัฐบาลมีโครงการมากมายออกมาสนับสนุน ทั้งพลักทั้งดันให้มีการประชาสัมพันธ์ประเทศไทยของเราให้นักท่องเที่ยวต่างชาติกลับมาท่องเที่ยวอีกครั้งและ สามารถสู้ได้กับประเทศเพื่อนบ้าน ที่ตอนนี้ก็พร้อมเปิดประเทศดึงนักท่องเที่ยวแล้วเหมือนกัน
