ความเป็นจริงของการอยู่ห่างคนรักทุกคน
คิดถึง เหงาอยากคุย อยากเล่า...ทำไม่ได้ทันที
แต่ยัง "ทำได้" อยู่
อีเมล์ซิ อยากคุยอยากเล่าอะไรก็เล่าไป เขียนๆๆๆๆๆๆ เดี๋ยวเค้าก็มาอ่านเอง เค้าก็ได้รับรู้เรื่องที่เก๋อยากแชร์ด้วยทุกอย่างนี่
เรื่องที่ห่วงว่าไม่ได้คุยกับเค้าทันที
แล้วเราจะรู้ได้ยังไงว่าตอนที่เรากำลังคุยอยู่กับเค้าอยู่นั่น เค้าก็กำลังสนใจฟังเรื่องที่เราคุยอย่างสนอกสนใจเหมือนกัน
เก๋ท่าทางจะช่างจ้อ เค้าคงจะฟังแบบว่า อือๆๆๆๆๆๆๆๆ
คงไม่มีโอกาสได้อ้าปากพูดเท่าไหร่
ใหม่ๆ ก็ยังงี้แหละ คนเคยเจอ เคยคุยกันทุกวัน อดทนนะจ๊ะ
อย่าให้ความเหงา ความระแวงมาทำลายความฝันร่วมกัน
เม้นท์นี้เรื่อง
ขอเป็นการเป็น
งาน......
เก๋เป็นประเภท ถ้าอยากได้ อยากทำอะไร ต้องได้ ต้องทำเด๋วนั้นทันทีอ่ะ นิสัยนี้แก้ไม่หายซะที(หรือไม่เคยแก้ก็ไม่รู้)
เหมือนที่พี่บอกแหล่ะค่ะ เค้าฟังก็แค่ เออ เออ หรอ อืม อืม ดีนะ แล้วแต่ ตามใจ ......ประมาณนี้ เก๋ไม่ใช่ท่าทางจะช่างจ้อ แต่จ้อจริงๆ เลยค่ะ
เก๋เมล์หาเค้าทั้งวัน ทุกวัน.........อยากพูดไรเก๋ก็พิมพ์ไป เค้าก็ตอบบ้าง เงียบบ้าง แต่มันไม่เหมือนคุยโทรศัพท์อ่ะ เมล์สุดท้ายที่ส่งไปคือ งอน งอน งอน เต็มหน้าเมล์เลย........5555 สะใจ
แต่ตอนตี 2 เค้าโทรมาง้อ ง้อ ง้อ แล้วคุยเกือบชม. ก็เข้าใจ หายคิดถึง หายง๊องแง๊ง จะอดทนให้มากๆ ขึ้นค่ะ
ชอบคำนี้อ่ะ "อย่าให้ความเหงา ความระแวงมาทำลายความฝันร่วมกัน" ขอบคุณนะค่ะ
เก๋เล่าเรื่องพี่กล้วยน้ำว้าให้เค้าฟังด้วยแหล่ะ ......อิอิ
